Hij vertrok in 1962 op 22-jarige leeftijd vanuit Duitsland met weinig middelen. Vandaag, na meer dan een halve eeuw reizen, heeft zijn onvermoeibare tocht culturen met elkaar verbonden, tegenslagen overwonnen en een persoonlijk avontuur omgezet in een uniek getuigenis
In 1962 verliet Heinz Stücke zijn geboortestad Hövelhof in Duitsland met een fiets en één doel: de wereld op eigen kracht ontdekken. Hij was 22 jaar oud toen hij afscheid nam van zijn familie en zijn dagelijkse routine achter zich liet om een ongekende reis te ondernemen. De reis begon zonder terugreisdatum en met beperkte middelen.
Het belangrijkste doel was om verschillende landen en culturen te bezoeken, zonder een strikt plan. In meer dan vijf decennia vestigde Stücke zijn reputatie als de grootste fietsreiziger in de geschiedenis en vestigde hij een moeilijk te evenaren record.
Volgens het Duitse medium Westfalen-Blatt stelde Stücke geen grenzen. In 51 jaar tijd legde hij 648.000 kilometer af en bezocht hij 196 landen. Dit komt overeen met meer dan 16 keer de wereld rond via de evenaar.
Zijn fiets werd een verlengstuk van zijn lichaam en zijn fietstassen bevatten jarenlang de meest elementaire spullen. Hij gaf altijd de voorkeur aan eenvoudige modellen en vertrouwde meer op zijn eigen vindingrijkheid dan op technologie.
Hij vroeg visa aan, kreeg vergunningen en passeerde controles in landen met complexe politieke contexten, zelfs in conflictgebieden of gebieden met beperkte toegang. Zijn aanwezigheid op alle continenten maakte hem tot een hedendaagse legende.
Volgens El País beperkte Heinz Stücke zijn ervaring niet tot de geografie. Hij kwam talloze persoonlijke en fysieke uitdagingen tegen. Hij kreeg ernstige ongelukken in de Atacama-woestijn en Iran, leed aan uitbraken van ziekten zoals dysenterie, werd geconfronteerd met diefstal op verschillende plaatsen en ervaarde geweld door autoriteiten in Egypte en Kameroen. In Zambia en Haïti werd hij geconfronteerd met pogingen tot lynchen en in Canada werd hij aangereden.
Zijn verslagen documenteren risicovolle situaties waarmee de meeste reizigers nooit te maken krijgen. De tegenslagen verlamden hem niet, maar versterkten juist zijn vastberadenheid om door te gaan. Naast de fysieke en sociale uitdagingen deed Stücke ook waardevolle culturele ervaringen op.
Tijdens zijn verblijf in Afrika doorkruiste hij gebieden met militaire controles en burgeroorlogen. In die tijd kwamen er maar weinig toeristen naar die gebieden. Hij was ook aanwezig bij historische gebeurtenissen, zoals het wereldkampioenschap voetbal in Mexico in 1970, waar hij Pelé ontmoette.
Hij zocht naar goud in het Amazonewoud en bezocht verschillende keren China, een land dat hem altijd fascineerde vanwege zijn tradities en bijzonderheden. De openheid en gastvrijheid van de gemeenschappen compenseerden vaak de moeilijkheden.
Volgens Westfalen-Blatt zou het oorspronkelijke doel van Stücke slechts twee jaar duren. Hij was van plan om naar de Olympische Spelen in Tokio te fietsen voordat hij een gezin zou stichten. Maar eenmaal onderweg verloor het begrip ‘grens’ zijn betekenis.
Hij besloot om de reikwijdte van zijn uitdaging steeds verder uit te breiden. De decennia verstreken en zijn terugkeer werd uitgesteld. Terwijl de inwoners van Hövelhof alleen via zwart-witbeelden toegang hadden tot exotische beelden, maakte Heinz deze realiteiten zelf mee.
Zijn ervaringen bleven niet anoniem, want vanaf het begin financierde hij zijn levensstijl door middel van publicaties van kronieken en foto’s in de internationale pers. Zo verzamelde hij meer dan 100.000 dia’s, duizenden krantenknipsels, vliegtickets en voorwerpen die hij nog steeds bewaart.
Hij schreef ongeveer 18.000 pagina’s in zijn dagboeken. Al deze documenten vormen een uniek verslag van de wereld in de tweede helft van de 20e eeuw en het begin van de 21e eeuw.
De impact van het verhaal reikt verder dan de fysieke prestatie. Guinness World Records erkende hem als de persoon die de langste fietstocht ooit heeft gemaakt. Hij was een inspiratiebron voor reizigers, sporters en ontdekkingsreizigers. Zijn initiatief om elke stap vast te leggen getuigt van een roeping om kennis te verspreiden en zijn eigen perspectief te delen.
In 2014, op 73-jarige leeftijd, besloot Stücke terug te keren naar Hövelhof. Daar besteedde hij volgens Westfalen-Blatt zijn tijd aan het ordenen van de tienduizenden voorwerpen en herinneringen die hij tijdens zijn reis had verzameld.
De omvang van zijn archief was aanleiding voor het schrijven van een boek met essays en het maken van een documentaire getiteld De man die alles wilde zien. Dit bracht hem op het idee om een museum in zijn geboortestad op te richten. Een initiatief dat momenteel mensen samenbrengt die geïnteresseerd zijn in het bekijken van herinneringen, voorwerpen en foto’s in zijn eigen huis, in Stücke.
Het recente verleden stelde hem opnieuw op de proef. Tijdens de COVID-19-pandemie zat hij vanwege een heupblessure in zijn huis in Hövelhof in lockdown.
Deze hindernis deed niets af aan zijn interesse om ervaringen te delen. Hij plande een tentoonstelling met de belangrijkste materialen van zijn reizen en bleef in contact met wetenschappers en filmmakers.
De figuur van Heinz Stücke straalt duidelijke waarden uit. Zijn verhaal laat zien dat nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en moed deuren openen waar anderen alleen maar van kunnen dromen. Hij heeft nooit een gezin gesticht of traditionele stabiliteit gezocht, maar zijn nalatenschap wordt internationaal erkend: fietsreizigers noemen hem als een referentiepunt.
Ook raadplegen verschillende generaties hem om verschillende culturen te leren kennen en de omvang te begrijpen van een reis zonder deadlines of grenzen.
Volgens de getuigenissen van zijn biografen blijft Stücke tot op de dag van vandaag nieuwsgierig en reflectief ten aanzien van de beslissingen die hij heeft genomen. Hij idealiseert zijn reis niet, maar twijfelt ook niet aan de betekenis van zijn prestaties. Elk litteken en elke geschreven pagina maken deel uit van een leerproces buiten het conventionele kader.
De opening van een museum gewijd aan zijn reizen en de openbare eerbetonen in Duitsland bevestigen het respect dat zijn verhaal oproept. De ervaring van Heinz Stücke biedt een unieke kijk op exploratie, doorzettingsvermogen en de menselijke band met beweging en nieuwsgierigheid.
